Przejdź do zawartości

Krystyna Eberhardyna Hohenzollernówna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krystyna Eberhardyna Hohenzollern
Ilustracja
Louis de Silvestre, Portret Krystyny Eberhardyny
księżna elektorowa Saksonii
Okres

od 27 kwietnia 1694
do 5 września 1727

Jako żona

Augusta II

Poprzedniczka

Eleonora Wettyn

Następczyni

Maria Józefa Habsburg

królowa Polski
Okres

od 15 września 1697
do 5 września 1727

Jako żona

Augusta II

Poprzedniczka

Maria Kazimiera d’Arquien

Następczyni

Katarzyna Opalińska

Dane biograficzne
Dynastia

Hohenzollernowie

Data i miejsce urodzenia

29 grudnia 1671
Bayreuth

Data i miejsce śmierci

5 września 1727
Pretzsch (Elbe)

Miejsce spoczynku

w kościele parafialnym w Pretzsch (Elbe)

Ojciec

Krystian Ernest Hohenzollern

Matka

Zofia Luiza Wirtemberg

Mąż

August II Mocny

Dzieci

August III Sas

Krystyna Eberhardyna Hohenzollernówna (Bayreucka), niem. Christiane Eberhardine von Brandenburg-Bayreuth (ur. 29 grudnia 1671 w Bayreuth, zm. 5 września 1727 w Pretzsch (Elbe)) – niekoronowana królowa Polski, żona Augusta II.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Była najstarszą córką margrabiego BayreuthKrystiana Ernesta i jego żony Zofii Luizy. Wychowywana była na gorliwą luterankę, która katolicyzm uważała za rzymski obłęd[1]. W 1686 r. poznała Fryderyka Augusta I, syna elektora saskiego. Od początku chciała, aby młody Wettyn został jej mężem. Jej matka, Zofia Luiza starała się zapobiec temu małżeństwu. Jednak po długich negocjacjach, 20 stycznia 1693 r. w Bayreuth doszło do ślubu ich obojga.

17 października 1696 r. urodziło się ich jedyne wspólne dziecko – późniejszy August III. W 1697 r. mąż Krystyny został królem Polski. Wtedy nastąpiła rozłąka małżonków, ponieważ August przeszedł na katolicyzm, a Krystyna nie chciała tego zrobić. Nigdy nie była też koronowana na królową Polski i nigdy do Polski nie przyjechała – warunkiem było jej przejście na katolicyzm. Była osamotniona, stale podupadała na zdrowiu. W 1719 spotkała się w Pirnau z synem i jego żoną – Marią Józefą Habsburżanką, gorliwą katoliczką, natomiast w kwietniu 1727 na kilka miesięcy przed śmiercią ostatni raz zobaczyła męża.

Zmarła 5 września[2] 1727 r. w Pretzsch (Elbe), gdzie została pochowana. Mimo braku koronacji do końca życia zachowała tytuł królowej Polski. Na uroczystości pogrzebowe Jan Sebastian Bach skomponował kantatę Lass Fürstin, lass noch einen Strahl, zwaną Trauer Ode, Odą żałobną (BWV 198). Autorem tekstu kantaty jest Johann Christoph Gottsched.

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Genealogia

[edytuj | edytuj kod]
Prapradziadkowie

elektor Brandenburgii
Jan Jerzy Hohenzollern
(1525-1598)
∞1577
Elżbieta Anhalcka
(1563-1607)

książę Prus
Albrecht Fryderyk Hohenzollern
(1553-1618)
∞1573
Maria Eleonora Jülich-Kleve-Berg
(1550-1608)

elektor Brandenburgii
Jan Jerzy Hohenzollern
(1525-1598)
∞1577
Elżbieta Anhalcka
(1563-1607)

Jan Jerzy Solms-Laubach
(?-?)
∞?
Małgorzata Schönburg-Glauchau
(?-?)

Fryderyk I Wirtemberg
(1587-1608)
∞1581
Sybilla Anhalcka
(1564-1614)

elektor Brandenburgii
Joachim Fryderyk Hohenzollern
(1546-1648)
∞1570
Katarzyna Hohenzollern (Brandenburg-Küstrin)
(1549–1602)

Otto Salm-Kyrburg
(?-?)
∞?
Otylia Nassau-Weilburg
(?-?)

Jan Jerzy Solms-Laubach
(?-?)
∞?
Małgorzata Schönburg-Glauchau
(?-?)

Pradziadkowie

Krystian Hohenzollern (Brandenburg-Bayreuth)
(1581-1655)
∞1604
Maria Hohenzollern
(1579–1649)

Joachim Ernest Hohenzollern (Brandenburg-Ansbach)
(1583-1625)
∞1612
Zofia Solms-Laubach
(1594-1651)

książę Wirtembergii
Jan Fryderyk Wirtemberg
(1659-1732)
∞1609
Barbara Zofia Hohenzollern
(1584-1636)

Jan Kazimierz Salm-Kyrburg
(?-?)
∞?
Dorota Solms-Laubach
(?-?)

Dziadkowie

Erdmann August Hohenzollern (Brandenburg-Bayreuth)
(1615-1651)
∞1641
Zofia Hohenzollern (Brandenburg-Ansbach)
(1614–1646)

książę Wirtembergii
Eberhard III Wirtemberg
(1614-1674)
∞1637
Anna Katharina Salm-Kyrburg
(1614-1655)

Rodzice

Krystian Ernest Hohenzollern
(1644-1712)
∞1671
Zofia Luiza Wirtemberg
(1642-1702)

Krystyna Eberhardyna Hohenzollern (1671-1727)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jerzy Besala, Najsłynniejsze miłości królów polskich. Warszawa 2012, s.287.
  2. Jacek Staszewski August III Sas, s. 110, podaje datę 5 X

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Hans-Joachim Böttcher, Christiane Eberhardine - Prinzessin von Brandenburg-Bayreuth, Kurfürstin von Sachsen und Königin von Polen, Gemahlin August des Starken, Dresdner Buchverlag 2011, ISBN 978-3-941757-25-7.